نقص در فرآیند رمزگذاری منجر به ایجاد مشکلات در ادغام یا ذخیره اطلاعات در حافظه بلند مدت میشود. دانش‌آموزانی که در حافظه بلند مدت نقص دارند، غالباً بیش از حد به حفظ حافظه اعتماد می‌کنند. این استراتژی ممکن است برای نگه داشتن اطلاعات در حافظه کوتاه مدت کافی باشد، اما منجر به ذخیره سازی ضعیف در تکلیف و برنامه مطالعاتی حافظه بلند مدت میشود.
اگر از حافظه خود به عنوان شبکه اتصالات فکر می‌کنیم، وقتی چیزی را در این شبکه قرار می‌دهیم، بهترین راه این است که برای دسترسی به آن، چندین مسیر داشته باشیم. یک راه برای ایجاد چندین مسیر، قرار دادن اطلاعات جدید در چند دسته است. به عنوان مثال، اگر کلاس مشغول مطالعه تمساح است، دانشجویی که به طور فعال با طبقه‌بندی شرح می‌دهد، درباره تمساح مورد نظر در خانه خزندگان در باغ وحش فکر می‌کند و تمساح‌ها را به عنوان خزندگان طبقه‌بندی می‌کند. او ممکن است در مورد تور باتلاق جزیره هانی فکر کند که به همراه خانواده رفت و تمساح را با "چیزهایی که در باتلاق‌ها زندگی می‌کنند" طبقه بندی می‌کند. علاوه بر این ، او ممکن است سوپ تمساح را خورده باشد و آن را با "چیزهای غیر معمول برای خوردن" طبقه بندی کند. اگر اطلاعات جدید طبقه بندی دبیرستان نشود، چندین مسیر وجود دارد که از طریق آن می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید ، بنابراین یادآوری ممکن است بسیار کند و گاه غیرممکن باشد.
ذخیره سازی در سیستم حافظه معنایی شامل مشکلات مربوط به خاطر سپردن قوانین، مانند قوانین دستور زبان، نگارشی و سرمایه گذاری است. آنها ممکن است در به خاطر سپردن قوانین املا یا قوانین صدایی کلمات دچار مشکل شوند.
نقص در ذخیره سازی حافظه ممکن است برای اطلاعات در حالت‌ها یا قالب‌های خاص مشکل ساز باشد. می‌دانیم که سیستم حافظه کوتاه مدت و شنوایی و بصری نیز داریم. ما همچنین می‌توانیم اطلاعات را در قالب بصری، مکانی و بینایی فضایی ذخیره کنیم.
همچنین نقص ممکن است در ذخیره اطلاعات در سیستم حافظه غیراقتصادی، به ویژه با حافظه مهارت‌ها یا رویه‌ها ایجاد شود. به عنوان مثال، کودکان ممکن است روش‌های شناختی برای حل تقسیم طولانی یا مشکلات جبری را در ریاضی به طور کافی ذخیره نکنند. آنها ممکن است روش‌های حرکتی را برای نوشتن حروف، کراوات کفش و سوار شدن به دوچرخه خود به طور کافی ذخیره نکنند. این مهارت های دوم همچنین شامل سیستم حافظه هاپتیک یا کینستتیک است.
درباره این سایت